Week 3 - Ziek?!?

Zoals ik in mijn vorige verslag beschreef eindige afgelopen week enigszins negatief. Misschien omdat we zo’n drukke week hadden of misschien door het klimaat. Wie weet heb ik wel wat geks gegeten, zou niet de eerste keer zijn… ;P Mijn hoop was in ieder geval dat ik deze week weer goed zou kunnen beginnen.

Nou daar kan ik heel simpel in zijn: niet dus. Maandag was ik nog steeds niet goed te pas en ben ik dus de hele dag thuis gebleven, terwijl de jongens naar de speech day (ouder dag) van een van de school farms gingen. Dat ging wat anders dan ze verwacht hadden :P Ten eerste, we zijn in Afrika en ja daar geld natuurlijk ook de Afrikaanse tijd en dat houdt in dat de tijden niet zo strak aangehouden worden. Ze kwamen daar dus aan en er waren niet veel mensen te bekennen. En dan waren ze al een uur later. Uiteindelijk zou het pas 2 uur later, 3 uur later dan gepland, beginnen. Per slot van rekening werd er voornamelijk gesproken en dat ging natuurlijk in z’n Oegandees. Achja ze hebben zoiets wel kunnen meemaken. In de middag zijn ze nog met de water engineer door het gebied getoerd, waarbij ze schijnbaar heel veel mooie dingen hebben gezien. Dat was dus wel een beetje balen, maarach het is niet anders. In de avond begon ik me al wel weer wat beter te voelen en ging volle moed naar bed om de volgende dag weer mee op pad te gaan.

Ik had dan ook nog eens heerlijk geslapen en voelde me aardig fit, ik ging dus weer mee naar een nieuwe school farm. Dat bleek nogal een rit te zijn en we raakten vervolgens ook nog verdwaald. De school hebben we nog wel gevonden maar daar deden we dan wel 1,5 uur over. De route ernaar toe was dan wel weer heel mooi, omdat de omgeving er wat anders uitzag dan wat we tot nu toe hadden gezien. Nadat we de nodige gegevens hadden verzameld bij de school, zijn we weer terug gereden en deze keer lukte dat 2x sneller dan op de heenweg XD. In de middag hadden we nog weer een reis met de water engineer gepland, maar daar kwam uiteindelijk wat tussen. Jammer, want ik had wel willen meemaken wat de jongens de dag ervoor hadden gezien. De dag eindigde dan weer slechter dan dat ie was begonnen. Na het eten voelde ik me plots weer niet lekker en daarop had ik besloten om maar eens een malaria test te doen. Die hadden ze daar liggen, dus waarom niet. Een ding wist ik al wel zeker: malaria tropica, de dodelijkste versie van malaria, had ik in ieder geval niet, want dan was ik er al niet meer. Na een drupje bloed van m’n vinger gehaald te hebben kon ik een kwartiertje wachten en gelukkig was deze negatief. Wel bleef ik mijn gezondheid in de gaten houden, want deze testen zijn niet altijd betrouwbaar.

Heel gek, maar de volgende dag, woensdag, was ik toch weer goed te pas, op wat gesnotter en gekuch na. Wat deed m’n lichaam toch gek deze week. Wie weet komt het wel door de droogte van de afgelopen dagen. Deze ochtend begon het in ieder geval weer voor het eerst met regen en dan natuurlijk ook meteen met onweer. De regen was wel welkom kan ik je zeggen, want de lucht was behoorlijk droog en stoffig. Na de regen kwam de zon weer vol terug en zijn we vervolgens naar nog een schoolfarm gegaan om, ja je raadt het vast al wel, weer gegevens te verzamelen. Ook deze keer had ik thuis moeten blijven, want plots voelde ik me niet lekker. Ik kan je wel vertellen dat ik op dat moment niks meer van mijn lichaam snapte. Ja ik moest het rustiger aan doen, maar tussendoor voel ik me gewoon prima. Misschien had dr. House me kunnen helpen XP. De rest van de dag lag ik dus weer op bed en, alsof die water engineer me niet mocht, zijn zij de middag weer op pad geweest.

In de nacht werd ik hard kuchend en zwetend wakker, waarop ik besloot om mijn temperatuur op te meten en wat bleek ik had koorts. Lichte koorts dan, maar ik heb anders nooit koorts. De ochtend heb ik dus besloten om een betrouwbare malaria test te laten doen bij een kliniek in de buurt. Zij kijken dan ook nog met een microscoop naar je bloed. Ook deze keer kwam er geen malaria uit. De dienstdoende arts had wel mijn hoge hartslag opgemerkt en vroeg me daarop of ik bang was. Eeuh nee hoor… Het was me al wel duidelijk dat mijn lichaam ergens tegen vecht, maar wat dat nu is geen idee. Ik had ook wel wat buikkrampen en dus kreeg ik voor drie dagen antibiotica mee en moest ik paracetamol slikken. Dat heb ik dus gedaan en de eerste 2 dagen lag ik zowat fulltime op bed en heb ik ongelooflijk veel uren geslapen. Duidelijk is in ieder geval wel dat ik mijn lichaam goed heb uitgedaagd de laatste paar dagen. Terwijl de jongens dus nog een paar keer op pad gingen, bleef ik alleen thuis. Uiteindelijk voelde ik me vrijdag avond weer wat beter en was ik zaterdag weer zo goed als fit. Ook hebben we deze week nog 2 keer gebbq’d. De eerste keer, op de donderdag, was omdat een van de jongens jarig was. Heel leuk natuurlijk, je verjaardag vieren in Afrika en ook heel leuk om buiten te bbq’en in november :D. De tweede keer was omdat we nog vlees overhadden van de vorige keer.

Vandaag, zondag, voel ik me echt weer helemaal fit en kan ik dus met een goed gevoel de komende week tegemoet gaan en kan ik me gaan klaar maken op ons rondreisje door Oeganda. Na de rondreis zijn we ook nog eens met ons tweeën over.

Tot de volgende keer!