Week 4 - Tijd voor een rondreis!

8 december 2015 - Bukomansimbi, Oeganda

Hallo hallo, alweer voor 4 weken in dit land en deze week stond ook nog eens in het teken van een rondreis door Oeganda. We hadden tot in detail gepland wat we zouden gaan doen deze week en hebben ook nog eens wat extra’s kunnen doen. Het was dan ook zeker een geweldige week met heel veel indrukken!

 

 

 

De week begon lekker rustig. In de ochtend heb ik mijn koffers gepakt voor de komende week. Vervolgens zijn we om 11u vertrokken naar Masaka, waar we onze auto voor de komende week gingen ophalen. Deze afspraak stond aan het einde van de middag gepland en dus konden we de stad nog even in waarna we naar een "restaurant" zijn gegaan waar je echt van alles kon bestellen. Van lokaal, tot Chinees, Italiaans en Amerikaans eten kon bestellen en het is nog lekker ook! Hier zijn we al eens eerder geweest om wat te drinken en toen hadden we een man ontmoet waar we even mee hadden geklets. En alsof hij weet waar we elke minuut zijn was deze man er die dag ook weer, alleen deze keer kon hij ons wel naar hotel Brovad brengen en kon hij er wel voor zorgen dat we gratis naar binnen konden om aan het zwembad te liggen (normaal moet je een entry fee betalen). We waren natuurlijk een beetje achterdochtig, maar hebben besloten om toch mee te gaan. Achteraf bleek dat hij graag wou dat we het hotel zouden promoten via sociaal media. Geen probleem natuurlijk en zo gezegd zo gedaan (zoals je misschien wel hebt gezien). Zo hebben we de rest van de dag dus aan het zwembad gelegen, wat mij betreft een prima manier om de week te beginnen (dan valt de maandag wel mee) Om 17:00u hadden we de afspraak om de auto op te pikken voor onze rondreis, deze werd gebracht op een afgesproken locatie. Natuurlijk is dat Afrikaanse tijd en dus kwam hij pas 2u later opdagen, al ik moet ik zeggen dat hij wel een goed excuus had. We wouden  liever niet in t donker reizen, maar dat kon dus niet anders. Het was lastig rijden, maar we zijn gelukkig wel heelhuids aangekomen. Dat leek eerst even anders, want we waren bijna thuis toen er vonken vanuit de motorkap kwamen. Iets van ijzer bleek tegen de accu aan te komen. Ff schrikken, maar gelukkig niks ernstigs en verholpen met een simpel touwtje. Bij aankomst thuis bleek ook nog eens dat de stroom was uitgevallen, een beetje balen maar gelukkig zouden we volgende dag vertrekken.  


Dinsdag gingen we er vroeg uit en nog steeds hadden we geen stroom. Voor de reis moest er nog wel wat apparatuur opgeladen worden. En dus konden we alles naar beneden sjouwen om bij de school onder ons op de heuvel onze apparaten op te laden. Zij heb ben namelijk een back up voor een paar dagen. Alles was uiteindelijk ingepakt en opgeladen en om 8:40  zijn we vertrokken richting Mbale, Mount Elgon. Ondertussen zijn we nog een keer gestopt bij de evenaar en later onderweg ook nog een paar keer. Om te lunchen stopten we in een plaatsje net na de Victoria Nijl rivier. Terwijl we daar zaten werden er stiekem foto's van ons gemaakt en kwamen er steeds meer mensen bij. Blijkbaar zijn ze hier geen mzungu's (blanke) gewend. We leken wel beroemdheden! :P We kwamen steeds dichterbij onze eindbestemming en in de verte was Mount Elgon al te zien! Heel gaaf. Uiteindelijk zijn we om 16:00u aangekomen in Mbale, waar we verbleven in Casa Del Turista. En 1 ding kan ik je wel vertellen: daar hebben ze echt heerlijke koffie!
 
De volgende dag hadden we het goede voornemen om om 8 uur te vertrekken en dus wouden we om 7:30 uur wel graag ontbijten. Wij dachten alleen dat het een soort klein buffet zou zijn, nou niet dus. We moesten blijkbaar bestellen en tegen de tijd dat we t kregen en op waren was het alweer 9 uur. Met een kleine vertraging vertrokken we dus naar Mount Elgon om de Sipi falls te bezoeken. Een tour langs 3 watervallen, met ondertussen grotten. Onderweg kwamen we veel mooie uitkijkpunten en andere kleine watervalletjes tegen. Van de weg ernaar toe hadden we dus al genoten. Voor de tour hadden we nog wel een gids nodig en die was niet bepaald makkelijk te vinden. In onze zoektocht zijn we ook nog eens opgelicht (niks ernstigs en we hadden het al snel door). Uiteindelijk hebben we bij een lodge een gids geregeld. We hebben met de gids de laatste 2 watervallen bezocht. We kozen niet voor alle 3, omdat we al 2u vertraging hadden en ook nog andere plekken wouden bezoeken. Ik moet zeggen, het was een zware maar ongelofelijk mooie tocht! Onderweg hebben we nog een kameleon kunnen zien en vasthouden en hebben we achter een waterval kunnen staan. Na de tocht gingen we op weg naar Kapkwai om het bos van het nationale park te bezoeken. Helaas konden we geen korting voor studenten kunnen krijgen en daarmee hadden we dus besloten niet te gaan. Daarmee hadden we weer 1,5 a 2u verloren (Moeilijk begaanbare weg, 4wd moesten we zelfs gebruiken). We wouden nog wel graag een mooie grot bezoeken en hebben daarbij de officiële gidsen kantoor gevonden (Niet heel toeristische hier en dus slecht aangegeven). Daarbij ook weer een flinke klim gemaakt van 250m om een grote grot te bezoeken. (Niet toeristische, dus niet makkelijk in te komen en geen verlichting. Niet zoals Spanje oid). De grot zat vol met vleermuizen en ging een paar 100 meter de berg in. De tocht duurde aardig lang en het werd al aardig laat en dus moesten we weer in het donker terug rijden, wat een nachtmerrie. Compleet uitgeput zijn we terug gekomen in onze B&bB. Meteen gegeten en snel het bed ingesprongen.
 
Donderdag, de derde dag van de rondreis, moesten we vroeg uit bed, want er stond een lange tocht voor de boeg! We gingen van Mbale naar Murchison Falls (430 km), met op het eind een lange dirt road en een Ferry die gehaald moest worden (19:00 uur ging de laatste). 1 ding ging fout, we waren vergeten om de uitcheck tijden te vragen en dus moesten we weer wachten om, deze keer, de sleutel in te leveren en te betalen voor de accommodatie. Uiteindelijk vertrokken we om 7:45, oftewel 45 min vertraging. Onderweg zijn we nog gestopt bij de Nyero rock paintings. Een hele mooie groep rotsen, waar we er zelfs nog één van beklommen hadden. Eng, maar wel heel gaaf! Verder zijn we nog gestopt in een stadje genaamd lira, waar we, na lang wachten, heerlijk hebben geluncht. Vlak voor Murchison Falls hebben we nog een kort bezoek gebracht aan de Karuma Falls. Het regende de hele middag al, dus hebben er verder niks speciaals gedaan en hebben we er alleen langs gereden. We zijn daarna snel doorgereden naar de dirt road in het park die ons naar de ferry zou leiden. Eerst was t nogal slecht en het halen van de Ferry leek moeilijk te gaan worden. De weg werd uiteindelijk wel beter en we konden dan dus ook goed vaart maken. Onderweg hebben we, buiten onze verwachting, zelfs nog heel veel dieren gezien! Tot onze verbazing kwamen we olifanten, giraffen, hert achtigen, vogels, wart hogs (pumba van timo en pumba ;P) en buffels tegen. De rit ging uiteindelijk nog best snel en hebben we de ferry van 18:00 kunnen halen en waren we dus ook mooi op tijd voor het inchecken. Bij de opstapplaats van de Ferry lagen ook nog eens allemaal nijlpaarden, zo apart. Ook bavianen waren er te zien. De rest van de dag hebben we niks bijzonders gedaan. We werden bij onze accommodatie nog gewaarschuwd voor wilde dieren die op het terrein van het "camp" kunnen rondlopen. Warthogs had ik al wel op het terrein gespot, maar ook nijlpaarden willen het terrein nog wel eens bezoeken. Tot nu toe had ik al aardig wat slaaptekort opgebouwd en het zag er niet naar uit dat ik dat binnenkort zou kunnen inhalen. Op de een of andere manier ga ik altijd te laat naar bed en zo ook deze avond. Niet lachen dus als ik met schuine ogen op de foto’s sta :P.

 
 
Ook vandaag moesten we er weer vroeg uit, deze keer om een game drive te doen (safari rit). Je wilt er dan ook vroeg uit, want de beesten gaan op een gegeven moment schuilen voor de hete zon en dan is t wel heel saai. We waren mooi op tijd bij de Ferry, iets later en we hadden een uur kunnen wachten. Na de oversteek reden we het park in, waar we meteen al werden verwelkomt door een grote groep bavianen. Dat beloofde dus veel goeds, maar daarna zagen voor lange tijd geen enkel dier. We hadden besloten om zonder guide op pad te gaan, omdat alle routes behoorlijk goed staan aangegeven en een guide voor $20 pp was het voor ons niet waard. Het enige wat misschien in ons voordeel had kunnen zijn is dat zij de dieren goed kunnen spotten. Nu hadden we in ieder geval wel veel vrijheid en dat was wel fijn! En wat betreft de game drive, die was echt geweldig! Zoveel grote groepen hert achtigen, giraffen, buffels, veel verschillende soorten vogels en we hebben zelfs nog een groep leeuwen gezien. Deze hadden we zelf waarschijnlijk niet gespot. We kwamen namelijk op een gegeven moment uit op een kruispunt, waarbij ik links in de verte een auto stil zag staan met mensen die bovenop de auto stonden. Daar moest dus wel wat interessants zijn. Die kant op gereden en ja hoor, daar lag een groep van 6 a 9 leeuwen, waarschijnlijk opzoek naar een prooi, in het hoge gras. Na er een tijdje naar gekeken te hebben en er steeds meer auto's bij kwamen, vond een van de busjes dat ze wel wat dichterbij konden komen. Ze reden terug en om het grasveld heen en kwamen aan de andere kant van de leeuwen uit. Dat zagen de leeuwen alleen niet echt zitten en besloten daarop om de bosjes in te rennen. Het moment dus helemaal verpest voor de andere mensen. Leeuwen vinden is namelijk niet zo makkelijk. Zo hadden we dus, op de olifanten na, zo goed als alle beesten in de ochtend gespot. Gelukkig hadden we de dag ervoor nog een groep olifanten gezien. Na iets van 5 uur in het park te hebben rondgereden en te hebben ontbeten in het park, zijn we het park uitgereden, hebben we geluncht en zijn we met een boottocht over de Nijl naar de watervallen van Murchison Falls gevaren. Een hele mooie tocht waarbij we heel dicht bij nijlpaarden, olifanten en krokodillen kwamen. Ook zijn we langs een paar mooie vogels gevaren. Eenmaal aangekomen bij de falls, waren we alleen een beetje teleurgesteld. We gingen namelijk niet verder door naar de falls in verband met, ook wel logisch, de veiligheid vanwege de harde stroming. Heel dichtbij kwamen we dus niet, de tocht ernaar toe was dan wel weer leuk en relaxed. Na de tocht was het ook alweer tijd voor het avondeten. Ook hebben we een groep Amerikanen ontmoet en hebben we samen nog een spelletje spoons (ezelen met lepels) gespeeld. Dat was wel gezellig. Deze keer ging ik dan wel vroeg naar bed, want ik moest de verloren slaap toch echt eens gaan inhalen.
 

Zaterdag hoefden we eindelijk wat minder vroeg uit bed, helaas werd ik wel vroeg gewekt door mensen die in de ochtend weg gingen voor een vroege game drive en het daarbij een goed idee vonden om hun auto naast mijn huisje stationair te laten draaien. Hey euh bedankt heh [Duim omhoog]  pfff. Maar goed, na de onderbroken slaap zijn we weer vertrokken naar de Murchison Falls, maar dit keer om boven de falls te komen. Onderweg werden we nog belaagd door stekende vliegen, waarschijnlijk dazen, die gewoon zitten te azen om in onze auto te komen. Het leek wel een plaag. Na een paar keer geprikt te zijn, kwamen dus al snel tot de conclusie dat we de ramen maar beter dicht konden doen. Eenmaal aangekomen bij de waterval zijn we iets naar beneden gelopen voor een beter uitzicht en man wat een geweldig uitzicht! Het water crashed zo hard op de rotsen dat je op verschillende plekken kledder nat wordt en er meerdere regenbogen ontstaan. Na van boven de watervallen bekeken te hebben zijn we naar beneden gelopen tot aan een rots in het water waar we, veel dichterbij dan met de boot, uitzicht hadden op de waterval. Na weer een zware klim gehad te hebben zijn we weer terug gereden om te lunchen. Er stond verder niks op de planning en dus begonnen we wat te brainstormen over wat we nog zouden kunnen gaan doen in de middag. Er waren geen interessante tochten meer over de Nijl en we moesten ook nog rekening houden met de hoeveelheid brandstof die nog in de tank zat. Na wat overleg en berekeningen van afstanden en brandstof gebruik hebben we besloten om nog een game drive te gaan doen, alleen deze keer via een andere route, één die langs de Nijl gaat, en dus aan het einde van de middag. Onze guide bij de waterval zei ook dat de dieren rond 4 uur s middags vooral aan het water te vinden zijn, omdat het dan op het warmst van de dag is en alle dieren naar het water verplaatsen om te drinken. Best logisch natuurlijk. Dat werd dus het plan. Wel moesten we rekening houden met de Ferry tijden. Daarvoor moesten we de Ferry van 16:00 uur hebben om over te steken en moesten we voor 19:00 uur terug zijn om weer naar het camp te kunnen. Net voldoende tijd dus om een rondje te maken. Wij gingen ons dus klaar maken voor de game drive toen we erachter kwamen dat de Ferry al sinds 2 uur kapot was. Dat was ff schrikken, maar gelukkig was deze op tijd gerepareerd en konden wij ons plan dus voortzetten. En dit plan bleek dan ook goed uit te pakken! Want wat was deze game drive geweldig. Niet alleen hadden we alle dieren gezien die we de afgelopen keer tegen kwamen, maar kwamen we zelfs nog eens een stuk dichterbij (vaak stonden ze gewoon naast onze auto of ervoor). Ook kwamen we weer leeuwen tegen die gewoon langs de weg lagen te relaxen (oftewel 1 tot 2 meter van ons), zonder dat ze ook maar iets van ons aantrokken en, ook niet onbelangrijk, kwamen we ongelooflijk veel olifanten tegen. Soms in hun eentje, soms in kleine groepen en dan weer in gigantisch grote groepen. Een paar keer waren ze zelfs op maar een paar meter afstand van ons. Oppassen geblazen natuurlijk, want zo'n beest vernietigd de auto en ons erbij met gemak. Dat is gelukkig allemaal goed gegaan en hebben we heel erg genoten van deze game drive. In de avond weer vroeg naar bed, omdat we de volgende dag weer de weg op gingen naar de hoofdstad Kampala.
 


Zondag vertrokken we om 7 uur van Murchison Falls National Park via Mansindi naar Kampala. Alleen bleek dit nogal een behoorlijk lastige klus. Tijdens onze game drive de dag ervoor hadden we namelijk iets te veel gereden dan we berekend hadden. Voornamelijk omdat we soms van de route hadden afgeweken om dichter bij de dieren te kunnen komen. De 60 km zonder een tankstation die we over een zandweg moesten rijden werd dus zo zuinig mogelijk gereden. Op het eind werden de kilometers afgeteld en tot onze grootste opluchting hadden we het tankstation gehaald. Nu konden we eindelijk weer relaxed rijden. Na 2,5 uur kwamen we aan in Kampala en hadden we nog genoeg tijd om de stad een beetje te verkennen. We hebben wat kerken bezocht en een voormalig kasteel met een interessante en lugubere geschiedenis. Tijdens onze rit door Kampala werden we ook nog opgeschrikt door een bende lawaai, getoeter, sirenes en alarmen. Dit bleek een motor bende te zijn, die moet je hun gang gewoon laten gaan. Doe je dat niet dan kun je problemen krijgen. T was ff schrikken, maar achteraf wel gaaf om mee te maken. Ook heb ik weer voor een lange tijd weer heerlijk gegeten bij café Javas met een hemelse cookie and Cream frappe. Oh oh wat was dat genieten. In de avond hebben we weer heerlijk gegeten bij café Cayenne. Een heel mooi ingericht café met live muziek en shisha's. Dat sla ik natuurlijk niet af.

 

Sorry voor het lange verhaal, maar ik heb zo ongelooflijk veel gezien. Een hele drukke maar geweldige week dus! Nu heb ik nog maar 2,5 week te gaan. We zullen zien wat de komende dagen me zullen gaan brengen.

 

Tot de volgende keer!

Foto’s