Week 6 - De toerist uithangen

22 december 2015 - Entebbe, Oeganda

Na een rondreis van een week en een week lang zonder stroom te hebben gezeten, was het nu dan weer tijd om de toerist uit te hangen. Dat houdt in dit geval in dat we eindelijk kunnen rondlopen in een korte broek en hemd en dat we weer wat leuke locaties kunnen gaan bezoeken, maar vooral dat we lekker kunnen gaan relaxen in wat meer luxe.

 

Deze week hadden we wat anders aangepakt dan de week van de rondreis. In plaats van dat we een auto voor de hele week zouden huren, hebben we dat beperkt tot de eerste twee dagen. Dit had te maken met dat we de eerste twee dagen van de week een bezoek aan Lake Mburo National Park hadden gepland en we daarbij twee game drives wouden gaan doen. Dan is het wel handig dat je een eigen auto hebt en een auto voor een week was niet nodig en duur. Zo begon de week dus met het halen van de auto en zijn we vervolgens richting Lake Mburo vertrokken. Binnen een uur waren we aangekomen bij onze accommodatie en zijn we na een korte stop doorgereden naar het park om een afternoon game drive te rijden en de dag erna hebben we een vroege ochtend game drive gedaan. Dit nationale park is wel wat anders dan het park dat we eerder hadden bezocht en ze hebben daar dan ook andere diersoorten rondlopen. Zo hebben we er heel veel zebra’s, impala’s, warthogs met jonkies en hele gave vogels gezien. Ook hebben ze daar hele aparte elanden en hebben ze maar 15 giraffen rondlopen. En laten wij die nu net op het laatst allemaal bij elkaar hebben gevonden! Het is niet het indrukwekkende Afrikaanse landschap die iedereen kent, maar het was zeker een bezoek waard als je weet welke routes je moet nemen. Dat wisten wij natuurlijk niet en dat resulteerde op het nemen van een bijna ondoordringbare, met bomen en uitstekende takken, route en een route die zomaar ophield met bestaan. Heel vreemd allemaal, maar hebben we dat ook weer meegemaakt en we zijn gelukkig niet compleet verdwaald geraakt (een klein beetje maar :D). We hadden gelukkig tijd genoeg om alle routes te nemen en dus hebben we niks gemist.

Dinsdag gingen we na ons bezoek aan het park weer terug richting Bukomansimbi. Veel zin hadden we er niet in, omdat de kans niet heel groot was dat de stroom weer terug zou zijn. Nu kwamen we wat later dan gepland aan in Bukomansimbi en het viel ons onderweg op dat er wel heel veel lampjes aan waren (soms hebben ze lampen met zonne-energie of stroom van een generator). Later zagen we zelfs nog tv’s die aan waren en dat kon dus maar een ding betekenen: er was weer stroom! Ons vermoeden werd bevestigd toen we in de verte de lampen van ons huisje aan zagen staan. We waren al wel gewend en hadden ons erop aangepast dat er geen stroom was, maar toen het begon door te dringen dat we alles weer konden doen betrapte ik mezelf wel op een spontane vrolijkheid. Ik deed nog net geen dansje XD. We konden dus weer met gemak door het huis lopen en zonder problemen onze koffer uitpakken. Ook konden we eindelijk de lichtjes van onze kerstboom aan doen!

Woensdag konden we dus goed aan de slag voor het afronden van het onderzoek en dat hebben we dan ook gedaan. Echt mooi weer was het ook niet, dat hielp dus ook wel mee. Anders was ik misschien wel in de zon gaan liggen. ;)

Donderdag zijn we weer de toerist gaan uithangen, deze keer op de Ssese islands. Zogezegd typische tropische eilanden. De eerste dag hebben we er alleen niet zo van kunnen genieten, omdat het de hele dag zowat had geregend en waaide (om de ferry op te komen die ons naar het eiland bracht, moesten we de schoenen zelfs uitdoen vanwege het wilde water). Van de ferry landing site op het eiland naar de accommodatie was ook nog een heel avontuur. Omdat het regende ging iedereen met de taxi en konden we geen special hire (een auto voor onszelf) regelen. Dat betekende dus met z’n tweeën op de bijrijdersstoel en op een gegeven moment zelfs met z’n vieren, inclusief chauf, voorin! Het lijkt onmogelijk maar het is toch gelukt, het is alleen niet zo comfortabel. Toen we eenmaal aankwamen bij onze accommodatie, hadden we wel honger gekregen en wouden we dus gaan lunchen. Ook dit nam veel tijd in beslag, terwijl het weer ondertussen begon op te klaren en de zon erdoor kwam. We wouden hier wel van gaan genieten, maar omdat het eten zo lang op zich liet wachten konden we uiteindelijk maar een uurtje hiervan genieten. De eerste dag waren we dus al kwijt, gelukkig hebben we het in de avond nog wel gezellig kunnen maken met wat Oegandezen en een pooltafel.

Vrijdag stond in het teken van relaxen op een bedje aan het zwembad, met een heerlijk zonnetje maar ook wat bewolking en later nog een korte stortbui tussendoor. Dat hoort denk ik dan ook wel weer bij een tropisch eiland. Gelukkig kwam er na die harde stortbui wel een hele mooie blauwe lucht tevoorschijn. Daar hebben we dan ook volop van genoten! De avond hebben we doorgebracht bij het kampvuur aan het strand met uitzicht op een hele mooie zonsondergang.

Donderochtend moesten we weer terug naar Masaka. We hadden een taxi geregeld die ons naar de ferry bracht. De afgelopen dagen op het eiland hadden we al heel wat prachtige uitzichten gezien rondom onze accommodatie. In het gras kon je in de avond ook allemaal vuurvliegjes zien, heel apart maar ook zo mooi om te zien. Onderweg konden we alleen nog net iets meer zien en genieten van het eiland, wat we op de heenweg niet echt hebben opgemerkt. Na een snelle rit waren we meer dan op tijd bij de ferry, iets té op tijd. Op onze heenweg zagen we namelijk een rooster voor de ferry, maar daar houden ze zich natuurlijk niet aan. We konden dus lekker 2 uur wachten. Na een half uur op de ferry konden we weer voet zetten aan land en zijn we achterop een pick-up, en in het gezelschap van een kip, in Masaka aangekomen. Daar konden we dan eindelijk lekker relaxen met een lekker bed, warme douche, zwembad en een tv :D in hotel Brovad voor de rest van het weekend.

Zondag aan het einde van de middag zijn we voor de laatste keer teruggekeerd naar Bukomansimbi om onze koffers te pakken en ons voor te bereiden op de lange tocht van Buko naar Entebbe.

 

Een leuke week was het dus zeker en alvast een mooi afscheid van Oeganda, want komende donderdagochtend vroeg vertrekken we na 6,5 week naar Nederland. De laatste paar dagen brengen we door in Entebbe, lekker dicht bij het vliegveld. Ik moet zeggen dat ik wel zin heb om weer thuis te zijn, ook al had ik ook nog best wel wat meer willen zien van Oeganda en kon ik er nog wel een maand rond kunnen hangen. Maar thuis kerst en oud en nieuw is toch wel leuker. kerstliedjes en versieringen in dit land kloppen trouwens ook niet. Iedereen hier komt in de kerststemming en dat terwijl het zonnetje iedere dag schijnt en het gemiddeld 25 graden is. Zon, warmte en kerst passen gewoon niet, vind ik… ;P

 

Ik ben wel benieuwd hoe het straks gaat in Nederland. Gelukkig is de winter tot nu toe nog niet zo koud, maar de winterjas zal ik tegemoet rennen bij aankomst en de kachel mag op 22 graden. XD

Foto’s